Begin juni 2006 was het eindelijk tijd om het dak van de schuur aan te pakken. De ene dakhelft is gericht naar het zuiden, de andere naar het noorden. De zuidelijke dakhelft wilden we vervangen door een dak van poly-carbonaat golfplaten. Polycarbonaat is een heldere kunststof, oersterk en goed isolerend. Het laat ca. 85% van het licht door, althans de driewandige poly-carbonaat golfplaten die we uitgezocht hebben doen dat.

We hadden er twee weken voor nodig en gedurende deze twee weken was het prachtig weer. Soms wel erg warm in de brandende zon. Maar zodra het dak er af was, hadden we vaak een koele wind.

Eerst moesten alle dakpannen van de zuidelijke helft. Daarna moesten OSB-platen van het dakbeschut verwijderd worden. Met een kettingzaag ging dat redelijk snel. Tenslotte moesten de horizontale balken verwijderd worden. Deze waren van zeer oud hout en toe aan vervanging.

Daan (een cursist sinds 1995 en meester van de cirkel van licht en liefde) was hierbij een geweldige hulp. Daan en zijn vrouw Monica zijn geweldige vrienden, waarop je altijd kunt rekenen. Bedankt Daan en Monica!

Na het verwijderen van de horizontale balken moesten er nieuwe geplaatst worden. Deze moesten ook verankerd worden aan de muren. Ook hierbij was Daan een geweldige hulp.

8 juni schroefde Firewolf de eerste plaat vast. Dat ging nog vrij gemakkelijk. De laatste plaat was (uiteraard) het moeilijkst. De meeste platen kon Firewolf vastschroeven terwijl hij goed kon staan. De laatste plaat stond hij op het dakbeschot op het uiterste puntje van het dak. Goed vasthouden en niet naar beneden kijken.

De aansluiting op de nok van het dak was ook niet eenvoudig. Je zit met twee verschillende materialen (steen en polycarbonaat) die niet op elkaar zijn afgestemd. Met rubber, dakdichtingskit en piepschuim kreeg Firewolf alles netjes dicht. Door de zwarte kleur van de dakdichtingskit zie je de aansluiting bijna niet.

Ook de aansluiting op de dakpannen links en rechts was niet eenvoudig. Aan de westelijke kant loste Firewolf dit op met stroken lood. Aan de oostelijke kant (straatkant) kon dit niet. Uiteindelijk lukte het met bizonkit en rubber. We moeten nog wel afwachten of de bizonkit permanent hecht tussen rubber en polycarbonaat en tussen rubber en dakpannen. Voorlopig zit alles goed dicht en ziet het er mooi uit.

Er waren uiteraard ook nog andere problemen. Omdat er geen dakbeschot meer is, lagen de horizontale balken iets dieper dan ideaal was. Hierdoor maakt het dak een lichte knik tussen de bovenste polycarbonaat plaat en de onderste polycarbonaatplaat. Volgende keer beter!

Hiernaast en hieronder zie je het eindresultaat. We zijn dik tevreden. Maar de schuur is nog lang geen atelier. Er moet nog heel veel gebeuren.

Zoals je hierboven goed kunt zien, is het dak opgebouwd uit zeven keer twee platen. De bovenste plaat is 1,22 meter en de onderste 2,44 meter. Samen overspannen ze een lengte van 3,30 meter en ze hebben een overlap van 36 cm. 10 cm overlap was voldoende geweest, maar dit was de ideale combinatie. Iedere plaat is 1,10 meter breed en ze vallen zo'n 10 cm over elkaar. Zeven platen hebben samen een werkende breedte van ruim 7 meter.

De platen zijn luchtdicht gesealed, zodat er geen algen of insekten in kunnen komen. Dit probleem heb je wel bij de platte golfplaten uit gewone bouwmarkten.

Vorig jaar en dit jaar heeft Eva flink wat wilde bloemen gezaaid voor vlinders, hommels, wespen, etc. Daardoor hebben we in de zomer en hersft veel hommels en sluipwespen. Ze vinden de bloemen blijkbaar heerlijk. Hiernaast een hommel in de lupine. Hieronder de lupine. Daaronder nog een mooie foto van een hommel.

We hebben een aantal rozen geplant. Sommige deden het niet geweldig. Deze doet het heel goed.

We hebben drie eucalyptus-struiken geplant, twee voor het huis en een achter. Ze hebben de winter overleefd en groeien geweldig.

De maan op 7 juni 2006.

Aan het einde van de vorige zomer heeft Firewolf een vijver uitgegraven. Dit begint nu een heel mooi eco-systeem te worden, met veel insecten en andere beestjes. We hebben er voor gekozen er geen vissen in te houden. Daar is de vijver veel te klein voor.

We hebben er veel waterplanten in gezet. De meeste hebben de winter overleefd en sommige geven schitterende bloemen.

Naast de vijver is een sloot. Vorig jaar zagen we daar al een kikker in. We hoopten, dat de kikkers ook in onze vijver zouden komen. En ja hoor! Op 24 juni 2006 zat er voor het eerst een groene kikker in de vijver.

Zonsondergangen in juni.

Onze groente en fruit kwekerij. Links onderaan een rij mais, in het midden brocoli en bloemcoli, rechts zwarte bessen, rode bessen, witte bessen, drie braamstruiken, een framboos en een kruisbessenstruik.

Zwartje en Odinn hebben het geweldig naar hun zin.

Eva kweekt ook passiebloem. De passievrucht duurt nog even.

Voor de sauna hebben we krachtstroom nodig. De schuur zijn we aan het verbouwen tot een schitterend atelier. Daarvoor zijn ook 'nuts-voorzieningen' nodig: elektriciteit, verwarming, warm en koud water, rioolaansluiting, internet, ... In juli hebben we daarmee een begin gemaakt.

Daan (een cursist sinds 1995 en meester van de cirkel van licht en liefde) zou de aansluiting op krachtstroom aanleggen. Hij is gespecialiseerd in elektrische aansluitingen bij een groot bedrijf. We hadden een afspraak gemaakt begin juli. Voor zijn komst moest er nog wel 'enig graafwerk' verricht worden. Dit bleek net midden in een hittegolg te vallen. Dat werd dus 's ochtends graven en stoppen wanneer het te warm werd. De aansluiting van de elektriciteit was daarna eigenlijk vrij eenvoudig. Bedankt Daan!

Voor de internet aansluiting heb ik een rioleringsbuis van 50 mm gebruikt. Deze buis loopt nu onder de grond vanuit de elektriciteitskast van het huis naar het atelier. Door deze buis heb ik een stuk touw laten lopen. Als het atelier klaar is trekken we een internetkabel door deze buis naar het atelier. Het voordeel hiervan is, dat je later andere kabels door dezelfde buis kunt trekken. De communicatie-technologie verandert nogal snel.

De CV-ketel staat in een halletje aan de zijkant van het huis naast het atelier. Vanuit dit halletje heb ik een warm en een koud waterleiding aangelegd naar de schuur. De warmwaterleiding heb ik in een buis voor regenwaterafvoer gelegd en deze volgespoten met pur-schuim. Zo blijven de warmteverliezen in de leiding heel klein. Er zijn natuurlijk ook schuimrubber isolatiebuizen, maar deze kun je niet onder de grond leggen.

Toen ik toch bezig was met de waterleiding, heb ik gelijk wat nieuwe kranen geinstalleerd voor en achter het huis. Omdat we op kleigrond zitten, hoeven we niet veel te sproeien. Maar af en toe is het toch wel nodig. We hebben vijf vaten van 200 liter waarin olijven hebben gezeten overgenomen. Hierin willen we regenwater van de dakgoten opvangen. Maar deze moeten nog ingegraven worden.

Achter het huis staat de whirlpool en daarbij komt ook de sauna. Naast de sauna komt een eenvoudige douche, zodat men zich even kan afspoelen. Nu ik toch al warm en koud waterleidingen door de muur had, heb ik ook deze gelijk aangelegd.

De originele regenpijp zat in de weg en moest ik afzagen. Onder deze regenpijp komt één van de vijf "regentonnen" (voormalige olijvenvaten) van 200 liter.

Hiernaast de waterkraan achter met daarvoor een inmiddels schitterende citroengras. Heerlijk in oosterse gerechten.

Het was veel werk om de buizen in de schuur/atelier te krijgen. De regenwaterafvoer met daarin de warmwaterleiding was 10 cm, de buis voor de internetkabel 5 cm. Daarvoor moest een groot gat in de muur en in de betonnen vloer van de schuur gemaakt worden. Dit lukte met een grote boorhamer. Na het leggen van de leidingen was het dichtmaken met beton een kleinigheid.

Wat nu nog rest zijn de leidingen voor de centrale verwarming, de riolering en een rookkanaal voor een kachel. Dat is ook nog veel werk.

Kruisbessen uit eigen tuin, een emmer vol. En dat was is maar een klein deel van de oogst.

Eva heeft hiervan een heerlijke kruisbessentaart gemaakt. Geen tijd om te fotograferen, zo lekker was ie.

Vorig jaar hebben we drie kruisbessen op stam geplant. Deze geven dit jaar al een grote oogst. Dit jaar zijn daar drie kruisbessen op stam en een kruisbessenstruik bijgekomen.

De maan op 13 juli 2006 heel rond 6.00 uur 's ochtends.

Een venkelknol op kleigrond, heel mooi en heel lekker!

Groenten in een perkje. Raapstelen, krulandijvie, venkel, prei, rode bieten en snijsla. Op de achtergrond onze kruisbessen op stam onder een net. Dat laatste is wel belangrijk, anders eten spreeuwen alle bessen op. Op de voorgrond een ui in bloei. In het voorjaar steken we overal plantuitjes in de grond. Het groen van de ui is heerlijk in salades en om te roerbakken.

Hetzelfde perkje. Helemaal links een gigantische engelwortel, die bijna is uitgebloeid. Rechts het begin van een rek waar butternut pompoen tegen aan kan klimmen. In de herfst hebben we heerlijke pompoenen.

Een huis in het groen, heel wat mooier dan de kale woestenij, die anderhalf jaar geleden rond ons huis lag.

Aan de voorkant en achterkant van ons bosbessenperk hebben we palen geplaatst en tussen de palen hebben we lijnen gespannen. Over deze lijnen komt een groot net: 12 meter lang, 8 meter breed. Zo worden onze zes bosbessenstruiken beschermd tegen spreeuwen.

Het perk hebben we gemaakt van betonnen pallisaden en we hebben het opgevuld met turf en tuingrond. Bosbessen houden van een losse zure grond en kunnen niet op kleigrond gedijen. Maar met wat extra moeite lukt het toch. Eerst een gleuf graven van 50 cm diep en deze vullen met zwarte aarde. Daar bovenop dan 30 cm turf en tuingrond. (In de eerste lente hebben we 30 kuub zwarte aarde laten komen. Daar hebben we nu heel veel profijt van.

En hier onze trots: Prachtige bosbessen.