TRANCE-FORMATIE 1:
Hrungnir

Op een dag reed Óðinn op zijn paard Sleipnir door Jötunheimar. En hij kwam in de wereld Grjot-una-gardr. Dit betekent: gaarde met weerbarstige stenen. Daar ontmoette hij de vuurreus Hrungnir. Hrungnir noemde Sleipnir een heel goed paard. Het gevlei van de vuurreus steeg Óðinn naar zijn hoofd. En hij verwedde het magische hoofd Mimir, dat er geen beter paard in Jötunheimar was.

Hrungnir werd boos en nam de weddenschap aan. Hij stapte op zijn paard Gullfaxi en probeerde Óðinn in te halen. In razende vaart reden ze achter elkaar aan. En Hrungnir was in zo'n reuzenwoede geraakt, dat hij Ásgardr binnenreed en pas voor de poort van Valhal stilhield. De Ásinnen nodigden hem uit voor een dronk. Hrungnir trad binnen in Valhal en kreeg te drinken uit de hoorn van Thór. Deze was zo gigantisch groot, dat hij hem maar niet leeg kon krijgen. Stomdronken begon hij op te scheppen. Valhal zou hij oppakken en naar Jötunheimar brengen. Ásgardr zou hij verzinken en hij zou alle Ásen doden. Alleen de Ásinnen Freya en Sif zou hij meenemen, om hem als slavinnen te dienen.

Freya schonk de hoorn van Thór opnieuw vol en daagde Hrungnir uit hem leeg te drinken. De drank steeg hem naar zijn hoofd en hij sprak steeds grotere woorden. Hrungnir zou al het bier van de Ásen opdrinken. Maar toen kregen de Ásen genoeg van zijn opschepperij en zij riepen Thór. Thór kwam onmiddelijk met zijn donderhamer Mjollnir. Razend was Thór. Hij ziedde van woede. Wie had Hrungnir in Valhal uitgenodigd? En waarom moest Freya hem mede inschenken?

Hrungnir was te dronken om bang te zijn. Boos keek hij naar Thór. Hij was door de Ásinnen uitgenodigd en stond onder hun bescherming. Thór zei, dat Hrungnir spijt zou krijgen, dat hij de uitnodiging had aangenomen. Zodra Hrungnir Valhal zou verlaten, zou hij hem doden. ...

TRANCE-FORMATIE 2:
Evolutie

In deze TRANCE-FORMATIE gaan we naar de vuurwereld: Grjot-una-gardr. Grjot-una-gardr betekent: gaarde met weerbarstige stenen. Grjot-una-gardr is een reusachtige gloeiendhete valei. Gebarsten leem en enorme stenen liggen her en der verspreid. En in het midden van de valei brandt een geweldig vuur, dat opwelt uit het hart van deze wereld. Dit vuur is het vuur van evolutie. En alles wat in dit vuur gebakken wordt, evolueert tot een hogere staat. ...

En met de rook van het vuur stijg je omhoog naar de vuurwereld Grjot-una-gardr, de gaarde met weerbarstige stenen. En je komt in een gloeiend hete valei. Overal liggen gescheurde brokken leem en ruwe stenen en keien. Het is hier erg wild en ruig. Een enorme ziedende kracht laat deze wereld trillen en vibreren. Deze wereld is voortdurend in heftige ontwikkeling. Het vuur van evolutie brandt hier verschrikkelijk heet. En met een enorme kracht stroomt het vuur van evolutie bij jou binnen.

In het centrum van deze valei is een opening, waaruit het evolutionaire vuur omhoog spuit. En een wervelende vortex van evolutionaire kracht trekt alles en iedereen in de richting van het evolutionaire vuur. Rondom de vurige mond is een wervelend krachtveld met een enorme aantrekkingskracht.

Richt je aandacht op je ziel. Stel je je ziel voor als een wezen van licht. Hoe ziet je ziel er uit? Wat is de conditie van je ziel? Is je ziel bedroefd? Heeft je ziel pijn? Is je ziel oud en moe? Of is je ziel jong en fris?

Stel je voor, dat je ziel zich krampachtig vasthoudt. Je ziel is bang voor het onbekende en verzet zich tegen de evolutionaire kracht. Richt je op je ziel. Stel je voor, dat de ziel alles loslaat. Laat je houvast los. Je verleden en je bekende leven is je houvast. En zolang je je stevig vasthoudt aan je verleden, kom je maar langzaam verder. En als je loslaat, word je door de vortex ...